Θέλεις σύγκρουση μωρό μου;

08/01/2012 | » Eagainst

Πόσα χρόνια ακόμη θα βλέπω το ίδιο ρεπορτάζ σε διακαναλικές διασκευές; Μεσήλικες στη λαϊκή να απευθύνονται οργισμένοι στις κάμερες λέγοντας πως «θα μπούμε στη Βουλή», υπάλληλοι γραφείων που συνωμοτούν την ώρα του καφέ κάτω από τη μύτη του προϊστάμενου, μιλώντας για την απεργία που θα ήθελαν να κάνουν αλλά δεν μπορούν λόγω δανείων και πιστωτικών καρτών, χιλιάδες διαδηλωτών να στρέφουν τις ανοιχτές παλάμες στο κοινοβούλιο ελπίζοντας σε «μια νύχτα μαγική, σαν την Αργεντινή» και άλλοι, εργάτες οργισμένοι, να την περιφρουρούν γιατί αυτοί μόνο ξέρουν να διαμαρτύρονται όπως πρέπει.
Οι επαναστάτες του facebook, εγκλωβισμένοι στο μικρόκοσμο της διαδικτυακής εκτόνωσης να εξυβρίζουν νύχτα-μέρα πολιτικούς, δημοσιογράφους και «αντίπαλους» bloggers… Διανοούμενοι της ξύλινης γλώσσας να γράφουν νέα μανιφέστο αναμασώντας σαν τσίχλα νεκρές κουβέντες, σκονισμένες από την πολυετή κι ανέξοδη χρήση. Το κεντρικό δελτίο των ειδήσεων να μιλά για «τεμπέληδες και ανεύθυνους πολίτες», για τον εθνικό διασυρμό και την «αμαύρωση της εικόνας της χώρας μας στο εξωτερικό» ενώ η απάθεια φουντώνει κάθε μέρα όλο και περισσότερο, φουντώνει κάτω από τα σενάρια θεωριών συνωμοσίας που μεταδίδουν εκπομπές που ξαφνικά ανακάλυψαν τα μυστικά των κυβερνήσεων που δεν τα έβλεπε ούτε ο ήλιος, πως για όλα φταίνε οι Εβραίοι και οι μετανάστες (αμέτρητες στρατιές να καταριούνται τη Νέα Τάξη Πραγμάτων, που σαν μια πανούκλα χειρότερη και από εκείνη του 14ου αιώνα, απειλεί να αφανίσει το έθνος, τα έθνη και ολόκληρη την ανθρωπότητα), και ο Λαζόπουλος να κατευνάζει τα πλήθη που «επιθυμούν εξέγερση». Έτσι αποχαυνωμένοι όλοι στον ηδονισμό της τηλεκατανάλωσης, αναζητούν διεξόδους, αλλά ανοίγουν την ίδια στιγμή νέους λαβυρίνθους, δίχως εναισθησία. Άλλοι, τέλος, συμβιβάζονται με την ιδέα της «κινεζοποίησης» και ψάχνουν λύσεις ώστε να εξασφαλίσουν τα παιδιά τους, στέλνοντάς τα είτε στην Ευρώπη, είτε στην Αυστραλία. Στ’ αλήθεια, θέλεις σύγκρουση μωρό μου;
Όταν έρχεται η ώρα της σύγκρουσης, όμως… τότε γίνεσαι «πράος», σκεπτικιστής και «καθώς πρέπει». Τότε οι συγκρουσιακοί γίνονται είτε κουκουλοφόροι, παρακρατικοί και υποκινούμενοι, είτε απλώς πλιατσικολόγοι και καταστροφικοί για το «κίνημα» που θέλεις, το «κίνημα» που ονειρεύεσαι, που μπορεί να μπει στη Βαστίλη χωρίς να ρισκάρει απολύτως τίποτα. Νοσταλγείς το 2004 με την πολυχρωμία της εορταστικής πρωτεύουσας, τους χαζεμένους τουρίστες και το ξένοιαστο καλοκαίρι – εκείνες τις 24 ημέρες αδείας μετ’ επιδόματος που χάθηκαν για πάντα.
Στ’ αλήθεια, πόσο πολύ φοβάσαι τελικά; Ζητάς ένα «στέρεο έδαφος», έστω κι αν αυτό σημαίνει εκμετάλλευση, στέρηση, περιορισμό της δημοκρατίας, ιδιώτευση και (αυτο)λογοκρισία. Κι αν ξεβολευτείς απ’ τον καναπέ, θα είναι για μια ειρηνική βόλτα στους δρόμους της πόλης, ώστε να κάνεις τι; Να δείξεις πως αντιδράς και διαμαρτύρεσαι… Σε ποιούς; Σ’ αυτούς που δεν δίστασαν να δώσουν εντολή επίθεσης στην κοινωνία την 15η και την 29η του Ιούνη; Ώστε να κάνουν τι; Να σε λυπηθούν ή να δώσουν σημασία στα δίκαια αιτήματα σου; Εκτός κι αν το κάνεις για να λες πως ήσουν εκεί, πίσω, έτοιμος ν’ αντισταθείς αλλά όχι και συγκρουόμενος ! – προς θεού – το κίνημα δεν πρέπει να αμυνθεί γιατί θα διώξει αυτούς που μόλις ήρθαν: «κάντε καθιστική διαμαρτυρία – εγώ πάω για καφέ και έρχομαι να πιάσω θέση» ή «ας φτιάξουμε ένα κόμμα για ν’ αλώσουμε το σύστημα από τα μέσα» ή «καλύτερα να μην κλείνουμε τους δρόμους και εμποδίζουμε την κυκλοφορία, ζημιώνεται και η αγορά, καταστρέφεται και η εικόνα της χώρας στο εξωτερικό». Περιμένεις λες «τον θεό να μας σώσει»… Πού ήταν ο θεός να βοηθήσει τους Κομμουνάρους, τους Κρονστανδιώτες, τους Ισπανούς; Ο θεός πέθανε! Γιατί πέθανες κι εσύ! Δεν ζεις πλέον, παρά μόνο επιβιώνεις!
Σου έχουν κηρύξει πόλεμο και σου ζητάνε να τηρήσεις την ειρήνη. Θα συνεχίσεις, λοιπόν, ν’ αναζητάς την τέλεια θεωρία για την επόμενη ημέρα, ή θα επιδιώξεις να φτιάξεις εσύ τη μέρα, ώρα προς ώρα, μέσα από τη δράση; Πες μας τον τρόπο, πες μας πώς το σκέφτεσαι εσύ, έλα μαζί μας ή να ‘ ρθουμε εμείς, αλλά μην μας ζητάς μια συνδρομή για την οργάνωση, μην έρχεσαι και φεύγεις συνέχεια, μην σιωπάς και μην μιλάς ασταμάτητα. Μην περιμένεις ότι θα μας συγκινήσεις δημοσιεύοντας το δράμα των θυμάτων της καταστολής. Σκέψου μόνο ότι μπορεί να’ ρθει η σειρά σου.
Για πες μας εσύ: πώς θα υπάρξει ειρήνη χωρίς ισότητα, ελευθερία και δικαιοσύνη; (Αλλά αυτός ο καθρέφτης ποτέ δεν απαντά – μας κοιτάζει ένα αμήχανο είδωλο και μοιάζουμε και οι δυο με μαριονέτες).
Συγγραφή: Efor, Julien Febvre Ian Delta

---

Κίμων Καράτζος

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ | 02.01.2012-08:26
Η αγριαγκινάρα θα θερμάνει φέτος τα σπίτια μας
Την καλλιέργεια εκείνη, με χαμηλό και ανταγωνιστικό κόστος παραγωγής, που προκρίνεται στη χώρα μας και μπορεί να «απογειώσει» την ελληνική γεωργία, αποκαλύπτει ένας γεωπόνος με περισσότερα από 20 χρόνια εμπειρία στον κλάδο. Ο Κίμων Καράτζος παραθέτει στην Agrenda τα πλεονεκτήματα της αγριαγκινάρας, γνωστά ήδη από τον Όμηρο. Με κόστος εγκατάστασης μόλις στα 40 ευρώ, κόστος παραγωγής 20 ευρώ το στρέμμα που ευδοκιμεί σε ξηρικά χωράφια δίνοντας 1 τόνο ξηρή βιομάζα, η αγριαγκινάρα καταφέρνει να κερδίσει στα σημεία μεγάλες καλλιέργειες, όπως καλαμπόκι και βαμβάκι. Επιπλέον, φέτος, που το πετρέλαιο θέρμανσης θα φθάσει τα 1.500 ευρώ το χιλιόλιτρο, την καλύτερη απάντηση θα δώσει η αγριαγκινάρα, αφού 2 τόνοι pellets κοστίζει μόλις 270 ευρώ ο τόνος. Ο ίδιος για του λόγου το αληθές, μπορεί να δώσει σε κάθε ενδιαφερόμενο αγρότη όλα τα στοιχεία που το επιβεβαιώνουν. Άλλωστε, όπως εξηγεί, ένα απλό οικιακής χρήσης συγκρότημα παραγωγής Pellets από 10 στρέμματα αγριαγκινάρας, κοστίζει 3.000 ευρώ, ενώ μία πλήρης βιομηχανικού επιπέδου μονάδα κοστίζει περίπου στα 40.000 ευρώ.
Γνωρίζουμε ότι τα τελευταία  χρόνια έχετε σιγήσει ,ενώ στο παρελθόν με πολύ σημαντικές προτάσεις είχατε προωθήσει και υλοποιήσει σημαντικά προγράμματα όπως η μείωση της νιτρορύπανσης στη Θεσσαλία .Σε τι οφείλεται αυτό; Είναι το γενικότερο κλίμα η κάτι άλλο που οδήγησε σε αυτή τη σιωπή;
Πολύ ειλικρινά σας λέω ένας σημαντικός λόγος είναι η παρουσία της Agrenda, η οποία με την εύστοχη αρθογραφία της και ρεπορτάζ με έχει καλύψει σε πολύ σημαντικό βαθμό. Πάντως είναι γεγονός ,το οποίο αποδείχθηκε περίτρανα με τις τελευταίες αποκαλύψεις, ότι το υπουργείο Γεωργίας δεν είχε ποτέ προγραμματισμό αλλά ούτε και μακρόχρονο σχεδιασμό όπως θα άρμοζε σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, ιδιαίτερα γεωργική.
Απεναντίας, μετά τον εντονότατο κομματισμό που κατέλαβε (με μορφή καταστροφικής δικτατορίας) τη χώρα μας τα τελευταία 20 χρόνια, το υπουργείο Γεωργίας δυστύχησε να γίνει παράρτημα των κομματικών αγροσυνδικαλιστών και όργανό τους για εξυπηρέτηση καθαρά  προσωπικών συμφερόντων και σχεδιασμών.
Η φάση που μπήκε η ελληνική γεωργία μετά το 2006, όπου ουσιαστικά δρομολογήθηκε η μετάβαση στην απόλυτα ανταγωνιστική στον ελεύθερο διεθνή στίβο, γεωργία και στην κατάργηση των επιδοτήσεων, έπρεπε να σημάνει συναγερμός για μία εκ βάθρων αλλαγή στο υπουργείο. Όμως, όπως ξέρετε αυτό δεν έγινε, ενώ αντίθετα υλοποιήθηκαν μόνο υποσχέσεις για τη διατήρηση των κεκτημένων και λαοπλάνα καταστροφικά συνθήματα τα οποία καταβαράθρωσαν την ελληνική γεωργία.

Και σήμερα λοιπόν δεν υπάρχει καμιά ελπίδα;
Απεναντίας ευκαιρίες υπάρχουν πολλές αλλά με κάποιες προϋποθέσεις. Και εξηγούμαι: Σε μια εποχή που η ενημέρωση από το διαδίκτυο έχει διεισδύσει σε τέτοιο βαθμό στο νέο κόσμο δεν θα μπορούσαμε να είμαστε απαισιόδοξοι για τη γεωργία που τόσους ελκύει, μετά και την εντονότατη κρίση, η οποία ειρήσθω εν παρόδω, είναι κρίση αρχών και ευκαιρία επανασχεδιασμού σε νέες αρχές και βάσεις με νέους ανθρώπους και μόνον με αυτό το μείγμα και αποκόπτοντας απόλυτα το παλιό μπορούμε να πάμε μπροστά για την εφαρμογή του νέου.
Τα παλιά συστήματα που ορίζαμε άλλους να ορίζουν τις τύχες μας, όπως αγροτοσυνδικαλιστές, πρέπει να απορριφτούν πάραυτα και να ανοίξουμε τα αυτιά μας και τα μάτια μας σε νέες ριζοσπαστικές κατευθύνσεις.

Γνωρίζουμε ότι συμμετέχετε στην ευρωπαϊκή ομάδα δράσης της EUROGREEN από το 1989.Θα μπορούσατε μέσα από την εμπειρία που έχετε για τις νέες καλλιέργειες σε παγκόσμιο επίπεδο να δώσετε πιο πρακτικές κατευθύνσεις;
Από το 1990 ξεκινήσαμε πολύ πρόωρα τη διερεύνηση των καλλιεργειών, οι οποίες θα μπορούσαν να οδηγήσουν την ευρωπαϊκή γεωργία σε καλλιέργειες κατευθείαν ανταγωνιστικές, που δεν θα είχαν την ανάγκη της στήριξης των επιδοτήσεων και αυτή η προσπάθεια έδωσε αποτελέσματα και λύσεις. Εξετάσθηκαν σε βάθος, με στόχο το χαμηλό και ανταγωνιστικό κόστος παραγωγής, και προκρίθηκαν καλλιέργειες κατά χώρα, όπως αυτή της ελαιοκράμβης για τις βόρειες χώρες που πράγματι σώσανε τη γεωργία τους και σταθεροποίησαν το εισόδημά τους. Δυστυχώς για την Ελλάδα η ελαιοκράμβη δεν είναι στον κλιματικό της χώρο…

Και για το ελληνικό κλιματικό περιβάλλον δεν προέκυψε κάτι;
Προέκυψε μια κατεξοχήν ελληνική καλλιέργεια, την οποία αναφέρει και ο Όμηρος, η αγριαγκινάρα η «γκαγκάνι», η οποία μας έδωσε καταπληκτικά πλεονεκτήματα, όπως:
1) Έχει κόστος εγκατάστασης μόνον 40 ευρώ το στρέμμα και για 10-15 χρόνια και δεν απαιτεί παρά ελάχιστα έξοδα συντήρησης .
2) Είναι πολυετής καλλιέργεια και ευδοκιμεί και σε ξηρικά χωράφια αποδίδοντας έναν τόνο ξηρά βιομάζα για παραγωγή Pellets θέρμανσης ανά στρέμμα ή τρείς τόνους χλωρά ζωοτροφή, όπως το καλαμπόκι για ενσίρωμα.
3) Ευδοκιμεί και σε ποτιστικά και γόνιμα χωράφια, όπου με 3 ποτίσματα τον Ιούνιο και τον Ιούλιο δίνει διπλάσιες αποδόσεις από τα ξηρικά.
4) Είναι άριστη ζωοτροφή, που θα μπορούσε να σώσει στην κυριολεξία τη χειμαζόμενη ελληνική κτηνοτροφία από το υψηλότατο κόστος διατροφής του καλαμποκιού, το οποίο σαν ζωοτροφή συνεχώς θα ακριβαίνει λόγω της μεγάλης ζήτησής του για την παραγωγή βιοαιθανόλης.
Η αγριαγκινάρα έχει ετήσιο κόστος παραγωγής 20 ευρώ το στρέμμα έναντι των 145 ευρώ του καλαμποκιού. Από θρεπτικά στοιχεία έχει 16-20% πρωτεΐνες έναντι 8% του καλαμποκιού και διαλυτά σάκχαρα 40% έναντι 18% του καλαμποκιού. Όπως αντιλαμβάνεστε η λύσεις είναι μπροστά μας, αλλά όμως εμείς μεμψιμοιρούμε σαν το πολύφημο γιατί «ο κανένας» μας τύφλωσε.
5) Άλλη κερδοφόρα διέξοδος από την αγριαγκινάρα είναι η χρήση της ξηράς βιομάζας της για την παραγωγή Pellets θέρμανσης.
Γνωρίζουμε από αναλύσεις εγκυροτάτων εργαστηρίων ότι η θερμογόνος δύναμη της είναι 4.700 χιλιοθερμίδες /χλγρ. και σε συμπυκνωμένο Pellet 5100, ενώ του πετρελαίου 9.800. Έτσι 2 κιλά της αποδίδουν ένα λίτρο πετρελαίου.
Αν σκεφθείτε ότι το πετρέλαιο θέρμανσης τον επόμενο χειμώνα θα φθάσει τα 1.500 ευρώ το χιλιόλιτρο, μπορείτε να συγκρίνετε την αξία των 2 τόνων Pellets αγριαγκινάρας που έχει φέτος  270 ευρώ τον τόνο, ήτοι 540 ευρώ με τα 1.500 ευρώ; Όλος ο κόσμος θα στραφεί στο Pellets αγριαγκινάρας ,γιατί δεν θα μπορεί να πληρώσει τα κοινόχρηστα του πετρελαίου.

Όλα αυτά μοιάζουν τόσο προφανή αλλά υπάρχει εμπειρία με αυτή τη διαχείριση στην Ελλάδα;
Είκοσι χρόνια πειραματισμός με την αξιολόγηση των πιο παραγωγικών ποικιλιών και 6 χρόνια με την εμπειρία που αποκτήσαμε καλλιεργώντας 1.000 στρέμματα στη Λάρισα νομίζουμε ότι είναι αρκετά για να πείσουν και τον πιο δύσπιστο. Άλλωστε αυτή την υπηρεσία της ενημέρωσης για τις διεξόδους για την πρόοδο της ελληνικής γεωργίας, τις υπηρετούμε και τις έχουμε στη διάθεση κάθε «καλόπιστου» αγρότη.
Θα ήθελα, τέλος, να τονίσω ότι ένα απλό οικιακής χρήσης συγκρότημα παραγωγής Pellets, ώστε ο καθένας να κάνει το Pellets του με δική του βιομάζα, ίσως από 10 στρέμματα αγριαγκινάρας, κοστίζει 3.000 ευρώ, ενώ μία πλήρης βιομηχανικού επιπέδου μονάδα κοστίζει περίπου στα 40.000 ευρώ. Έτσι διαλύονται κάποιοι μύθοι για τεράστια κόστη επενδύσεων και η ενέργεια έρχεται στα χέρια μας πιο κοντά μας και γινόμαστε πιο ανεξάρτητοι, πιο ελεύθεροι.