Να είσαι επισφαλής. Να βρίσκεσαι πάντα σε επισφαλή θέση. Ποτέ σίγουρος. Πάντα σε αβεβαιότητα για το αύριο. Πάντα σε αβεβαιότητα για το τώρα. Η αβεβαιότητα του χτες δεν παίζει και πολύ σημαντικό ρόλο, αλλά από τη στιγμή που κι αυτή κάποτε υπήρξε αβεβαιότητα για το αύριο και για το τώρα, θεώρησέ τη δεδομένη – το μόνο δεδομένο. Η θηλιά να σφίγγει και να σφίγγει και να σφίγγει μέχρι που να ξελασκάρει για λίγο από μόνη της, και πάλι από την αρχή. Να είσαι επισφαλής. Να έχεις την αίσθηση ότι η καρδιά είναι έτοιμη να χάσει ένα χτύπο. Λάστιχο η αντοχή. Και τα πετράδια που λάμπουν μπορεί να είναι και σκατά. Αλλά ποιος ξέρει; Δεν το ξέρεις. Θα το ανακαλύψεις. Και τότε θα βρεθείς και πάλι αντιμέτωπος με ένα νέο, αλλά ίδιο, μυωπικό δίλημμα: λαμπερά πετράδια ή σκατά; Η μυωπία σου σημαίνει ότι είσαι επισφαλής. Μην τολμήσεις να κάνεις καμιά ψευτοεγχείρηση για να την γιατρέψεις. Θα γίνει ιατρικό λάθος και θα σε λοβοτομήσουν, γι αυτό μείνε έτσι… επισφαλής, σε επισφαλή θέση, να τρίζει η καρέκλα, να σφίγγεται το στομάχι, παρά πόδα το όπλο, ρώσικη ρουλέτα με 3 σφαίρες μέσα σε ένα εξάσφαιρο πιστόλι, να μη λασπώνεις από τη σιγουριά, να έχεις ανάγκη για ένα χέρι που θα το κρατήσεις σφιχτά και μετά θα το αφήσεις και πάλι θα το χρειαστείς μέχρι να το ξαναφήσεις, μουσκεμένα σπίρτα και έξω χιονίζει και το τζάκι γεμάτο από ξύλα, τα πόδια κομμένα από την κούραση μα πρέπει να συρθείς με τα χέρια έτσι κι αλλιώς σε άρρωστο μέρος ή σε ουτοπία, χωρίς σημείο αναφοράς, να αλλάζεις συνέχεια σπίτι, να αλλάζεις συνέχεια πατρίδα, να αλλάζεις συνέχεια θεό και πάλι να επιστρέφεις από ανάγκη, από σιγουριά, από αγάπη, από φόβο, από μίσος, από νεύρα, από δεύτερη σκέψη, από κούραση, από λατρεία, από καύλα, από θάνατο, από τύχη, από λόξα, από τρέλα, από σχιζοφρένεια, από λάθος. Και να ξαναφεύγεις, επειδή είσαι επισφαλής. Σε επισφαλή θέση. Να μην ξέρεις αν θα ‘χεις να φας και να σκέφτεσαι την κλοπή και να τρελαίνεσαι και να αφήνεσαι και να το ξανασκέφτεσαι και να παίρνεις ανάποδες και να θες να τα γαμήσεις όλα και να την ψάχνεις αλλιώς και να νιώθεις ιδιοφυΐα και να νιώθεις χαζός και να νιώθεις πως στην έφεραν, αλλά θα πάρεις το αίμα σου πίσω, σε διαρκή επανάσταση, σε διαρκή ακινησία και να ρίχνεις μπουνιές στον τοίχο αλλά να μη βγαίνει τίποτα και να το ξανασκέφτεσαι και να λες πως θα τον λύσω αυτόν τον Γόρδιο δεσμό που με κρατάει δεμένο και να παίζουν μπουνιές μέσα σου οι πολλοί εαυτοί σου και να τσιμπιέσαι να δεις αν είσαι ζωντανός και να φωνάζεις τελικά: “Είμαι ζωντανός, θα σας γαμήσω κουφάλες”.
